Vrijdag 24 april is het dertig jaar geleden dat de Hubble Space Telescope werd gelanceerd. Hubble is zonder twijfel de meest succesvolle telescoop in de geschiedenis. In elk deelgebied van de astronomie heeft hij revolutionaire nieuwe ontdekkingen en inzichten opgeleverd. De opvolger van Hubble staat inmiddels in de startblokken, en er wordt ook al nagedacht over de opvolger van de opvolger. Die toekomstige ruimtetelescopen ontberen echter één uniek aspect waar Hubble zijn succes aan te danken heeft: de mogelijkheid om in de ruimte onderhoud te plegen en reparaties uit te voeren.

Onlangs klapte ruimtevaartorganisatie NASA tijdens een test met succes de primaire spiegel uit van de James Webb Space Telescope. De lancering van de optische infraroodtelescoop, die de Hubble-ruimtetelescoop moet vervangen, staat gepland voor 2021.

De maanbasissen die ruimtevaartorganisaties NASA, ESA en hun Chinese tegenhanger willen oprichten, kunnen gebouwd worden met een grondstof die mensen ter plaatse kunnen leveren: het ureum uit hun urine.

Het Europees-Russische ExoMars 2020-project is met ruim twee jaar vertraagd, tot najaar 2022. Om de oorspronkelijke lanceerdatum (eind juli 2020) te halen, zouden belangrijke tests achterwege moeten blijven – een risico dat ruimtevaartorganisatie ESA niet wil lopen.

ASTRON vraagt het publiek om hulp in de zoektocht naar de oorsprong van de honderdduizenden sterrenstelsels die inmiddels zijn ontdekt door radiotelescoop LOFAR.

De marsrover die NASA komende zomer gaat lanceren heet Perseverance (volharding). De door de middelbare scholier Alexander Mather bedachte naam is gekozen uit maar liefst 28.000 inzendingen voor de wedstrijd ‘Name the Rover’.

In de Amerikaanse staat Ohio vond in 2018 een explosie plaats bij een gasbron. Dit zorgde, in de twintig dagen tot het lek gedicht was, voor een uitstoot van 50.000 ton methaan. Dat is meer dan de emissies van de volledige olie- en gasindustrie in Nederland in een jaar.

Cubesat Qarman duikt over een half jaar, met zijn kurken hitteschild voorop, in de atmosfeer van de aarde. De reis start in de tweede helft van februari vanuit het International Space Station. De 10x10x30 cm metende Qarman valt vervolgens rustig terug naar de aarde. Ingenieurs van het Belgische Von Karman Institute en ESA bestuderen het spontane verval van de omloopbaan. Met de meetgegevens toetsen ze modellen voor het voorspellen van het baanverval van bijvoorbeeld ruimteschroot.