In Het Isgelijkteken toont Robbert Dijkgraaf zijn brede interesse en zijn onderzoekende geest.

Hoe behouden we onze menselijkheid in een tijdperk waarin techniek, elektronica en digitalisatie een steeds grotere rol spelen? Dat gaat vanzelf. Tenminste, als we Christian Kromme mogen geloven.

Dat robots een steeds grotere en belangrijkere rol in onze maatschappij gaan vervullen, zullen weinigen betwisten. En velen zien die toekomst met angst tegemoet: banen die verdwijnen, kwaadwillende kunstmatige intelligenties. Maar is een dergelijk negatief toekomstbeeld wel terecht? Marcel Bullinga vindt van niet.

Bij de uitvinding van de auto waren mensen bang. Onterecht blijkt achteraf, dus met kunstmatige intelligentie (ki) zal het ook wel goed komen, schrijft Jim Stolze in een korter-dan-kort-door-de-bocht-boekje.

De geschiedenis van de Nederlandse luchtvaart wordt voor de meesten gedomineerd door mensen als Anthony Fokker en Albert Plesman. Hoeveel mensen zegt de naam Albert Gilles von Baumhauer iets? Vermoedelijk zeer weinig, maar er is een gerede kans dat deze luchtvaartingenieur bekender wordt, nu er een fraaie biografie over hem verschenen is.

Een boek dat begint met een moord op een bouwplaats belooft een spannend verhaal te worden. Zeker als daarbij de maffia is betrokken. Zet dat alles in een setting die menig bouwkundige bekend voor zal komen en je hebt een thriller die voor de liefhebber van civiele techniek een mooi stuk leesvoer moet zijn, toch?

Doorgaans wordt er niet kritisch genoeg nagedacht over de energietransitie en dat is riskant. Marco Visscher beschrijft in een vlotlezend boekje de belangrijkste dilemma’s en denkrichtingen over duurzame energie aan de hand van zijn eigen mentale ontwikkeling van idealistisch journalist, die zich specialiseerde in het interviewen van dwarse denkers en gaandeweg als ecomodernist is gaan inzien dat zijn oorspronkelijke optimisme naïef was.