De verwachtingen voor waterstof als vervanging van aardgas in de gebouwde omgeving zijn vaak te hooggespannen. Vanuit een macroperspectief op waterstof komt woningverwarming pas als laatste aan de beurt, na industrie en transport. Het is daarom de vraag of er voor 2050 genoeg groene waterstof beschikbaar is voor woningen. Maar als je het omdraait en denkt vanuit de woonwijken: hoeveel waterstof zou je dan willen hebben?

Vorige week werd in het Britse parlement gedebatteerd over een opvallend rapport. In ‘Absolute Zero’ ontvouwen onderzoekers van 6 Britse universiteiten een plan om 2050 een economie met nul emissies te hebben. Dat moet volgens hen met stapsgewijze verbeteringen van bestaande technieken, want doorbraken op schaal komen voor 2050 te laat. Geen waterstof en CCS dus.

Vlak voor de kerst werd de Universiteit Maastricht getroffen door een cyberaanval. De ransomware Clop legde bijna alle digitale systemen van de universiteit plat. Om weer toegang te krijgen moest  losgeld betaald worden. Er zijn geen officiële mededelingen over gedaan, maar volgens universiteitsblad Observant is er een betaling van enkele tonnen gedaan. Is dit inderdaad de beste oplossing bij een cyberaanval?

Sinds afgelopen zomer ligt de vergunningsverlening voor projecten die ook maar een minieme hoeveelheid stikstof uitstoten stil. Voor de korte termijn ligt er een ‘Noodwet stikstof’ in de Eerste Kamer. Maar hoe komt op de langere termijn vergunningsverlening weer op gang zonder natuurwaarde aan te tasten?

Datawetenschapper Tias Guns (Vrije Universiteit Brussel) is er van overtuigd: navigatie-apps als Waze en Google Maps zorgen voor meer sluipverkeer op routes die daar niet voor bedoeld zijn en dat is gevaarlijk. Precies in de spits als sluiproutes files vermijden, brengen ouders ook hun kinderen naar school. Krijgen we na vlieg-, vlees- en betonschaamte nu ook sluipweggetjesschaamte? En welke oplossingen zijn denkbaar?

Het Duitse industriebedrijf Thyssenkrupp wil op termijn staal produceren zonder directe CO₂-uitstoot. Hiervoor zijn ze begonnen met steenkool vervangen door waterstof. Vanaf 2050 wil Thyssenkrupp volledig klimaatneutraal zijn. Maar hoe duurzaam is het om op korte termijn over te schakelen op waterstof?

De bijstook van biomassa in kolencentrales zorgt voor een hogere CO2-uitstoot dan als gewoon kolen waren gebruikt, waarschuwden wetenschappers onder aanvoering van Michael Norton (EASEC) onlangs in het wetenschappelijke tijdschrift Global Change Biology. Ze noemen het een grove misvatting om grootschalige, gesubsidieerde bijstook als CO2-neutraal te beschouwen. In Amsterdam gingen voor- en tegenstanders van het gebruik van biomassa voor elektriciteitsopwekking met elkaar in debat. Over de theorie blijken ze het eens, maar niet over de praktijk.

In de jaren 70 en 80 speelde het probleem van vermesting al nadrukkelijk. Toen ging het altijd over de uitspoeling van nitraat en fosfaat. Waarom lijkt nitraat nu volledig te ontbreken in de discussie rondom het ‘stikstofprobleem’?