Gisteren vond in het Duitse Braunschweig de officiële roll-out van ISTAR plaats. ISTAR is het nieuwe onderzoeksvliegtuig van het Duitse instituut voor lucht- en ruimtevaart DLR).

Vorige week werd in het Britse parlement gedebatteerd over een opvallend rapport. In ‘Absolute Zero’ ontvouwen onderzoekers van 6 Britse universiteiten een plan om 2050 een economie met nul emissies te hebben. Dat moet volgens hen met stapsgewijze verbeteringen van bestaande technieken, want doorbraken op schaal komen voor 2050 te laat. Geen waterstof en CCS dus.

Onderzoeksinstituut MARIN heeft de mAUV ontwikkeld, een modulair autonoom onderwatervaartuig waarmee het onderzoekt hoe ze een AUV (autonomous underwater vehicle) optimaal kunnen besturen en autonoom missies kunnen laten uitvoeren. De mAUV is 3 m lang, heeft een topsnelheid van 3,6 km/h en heeft een accuduur van twee uur. Onlangs demonstreerde MARIN het vaartuig door het manoeuvres uit te laten voeren rond een zeemijn. Het opsporen daarvan is een van de toepassingen.

Universiteiten zijn prima in staat om te bepalen hoe zij omgaan met uitvindingen van hun studenten, vindt de minister. Wat haar betreft voldoet de wetgeving, maar kunnen de spelregels wel wat duidelijker.

Het recept voor levend beton is simpel: vermeng cyanobacteriën (Synechococcus) plus hun voedsel in warm water met zand en gelatine uit de supermarkt en voilà de micro-organismen gaan keihard aan het werk. Ze absorberen CO₂ voor hun fotosynthese en ze scheiden de calciumcarbonaat af waarmee de zanddeeltjes in de oplossing zich aan elkaar vasthechten en een matrix vormen.

Het ontwerpen van technische installaties voor laboratoria en clean rooms is een van de specialismen van Deerns. Een goed voorbeeld is het nieuwe SRON-gebouw in Leiden.

Voor ESA is 2020 een belangrijk jaar, stelt directeur-generaal Jan Wörner tijdens een nieuwjaarsbijeenkomst op het hoofdkantoor in Parijs. Belangrijke projecten voor de Europese ruimtevaartorganisatie zijn dit jaar de Solar Orbiter, Exomars (deel twee) en de nieuwe Ariana-6 draagraket.

Voor het eerst is er een koekje gebakken in de ruimte, door de Italiaanse astronaut Luca Parmitano. Bij de eerste poging werd 25 minuten gebakken (150-160°C), iets langer dan de aardse baktijd. Dat koekje bleek totaal nog niet gaar. Pas de vierde poging leverde een lichtbruin gekleurd, gaar koekje op, na 2 uur in de oven. De makers van de Zero G Oven hadden verwacht dat het in de ruimte langer zou duren, maar niet dat het zó lang zou zijn.