Terwijl het in het klimaatakkoord vrijwel uitsluitend gaat over zonne-energie, windenergie en waterstof, zien we steeds vaker artikelen in de media verschijnen die een serieuze lans breken voor kernenergie. Ook lijkt de publieke opinie acht jaar na Fukushima langzaam te verschuiven. Elsevier kwam begin oktober met een omslagartikel met 64 vragen over kernenergie. Weinig nieuwswaarde, maar het belicht toch wat interessante feitjes. In een gemiddelde kuub zand in Nederland zou al 1 gram uranium zitten en naast een kolencentrale sta je aan meer radioactieve straling bloot dan naast een kerncentrale.

Voor de derde keer heeft de overheid baanbrekende innovaties aangewezen die volgens het kabinet de potentie hebben de toekomst te veranderen. Inreda Diabetic, Ioniqa en Hiber zijn alle drie benoemd tot Nationale Iconen.

De online supermarkt Picnic gaat de bovenkant van zijn reeds elektrische bezorgwagentjes uitrusten met zonnepanelen. Dit ‘Picnic Solar’ project begint met een pilot in Utrecht, Amersfoort en Den Haag, waarbij in elke stad één wagentje met zonnepanelen rond zal rijden.

Vorige maand vond op Terschelling de tiende editie plaats van Springtij, een driedaags evenement waar vertegenwoordigers van energiebedrijven, banken, ministeries en milieuorganisaties nadenken over duurzaamheidsvraagstukken. Onder het motto ‘Morgen is allang begonnen’ was dit jaar één van de vragen op het programma in hoeverre klimaatdoelstellingen het bevorderen van een circulaire economie in de weg staan. Of zoals, een deelnemer het verwoordde: ‘Het dilemma waar je nu als consument voor staat is: moet ik doorgaan met het gebruik van een onzuinig apparaat of moet ik een nieuw apparaat kopen dat wél zuinig is maar nog niet circulair ontworpen?’

De ammoniak-uitstoot is in Nederland sinds 1990 met 60 % afgenomen, evenals die van NOx. Waarom zit Nederland dan nu plotseling tegen zijn stikstofplafond? ‘Dat komt doordat de kritische depositiewaarde (KDW) voor stikstof - de optelsom van ammoniak en NOx - in twee derde van de natuurgebieden nog steeds met een factor anderhalf tot 2 wordt overschreden,’ zegt stikstofdeskundige Jan Willem Erisman. Het Programma Aanpak Stikstof (PAS) uit 2015 was op papier een uitstekende deal voor de natuur: voor iedere 2 eenheden stikstofreductie, mag er 1 eenheid bijkomen. Het probleem is, dat daarvoor lange termijn-beleid ontbrak, zegt Erisman. ‘Omdat de stikstofdepositie onvoldoende daalt, besloot de Raad van State het PAS af te wijzen. Je mag niet extra uitstoten als je geen garanties kan bieden dat de natuurkwaliteit behouden blijft.’

Om de wereld van voldoende CO2-arme elektriciteit te voorzien om klimaatverandering te beperken, zijn alle bronnen nodig, zegt Ad Louter in navolging van organisaties zoals het IPCC, de OECD en het IEA. Ook kernenergie. Leg alle bronnen langs dezelfde meetlat en kies dan de optimale energiemix voor Nederland.

Wetenschapsjournalist Simon Rozendaal benoemt terechte problemen, maar schetst geen evenwichtig beeld van de uitdagingen van de energietransitie.

In de jaren 70 en 80 speelde het probleem van vermesting al nadrukkelijk. Toen ging het altijd over de uitspoeling van nitraat en fosfaat. Waarom lijkt nitraat nu volledig te ontbreken in de discussie rondom het ‘stikstofprobleem’?